Վայրավատնիմ, եցայ

ձ.

ՎԱՅՐԱՎԱՏՆԻԼ որ եւ ՎԱՅՐԱՎԱՏԻԼ. Վայրավատին լինել. ցրուիլ. ցնդիլ ընդ վայրս վարատիլ.

Իբրեւ զխաշինս ցրուեալս եւ վայրավատնեալս յանապատի. (Եղիշ. ՟Բ։)

Զվայրավատնեալն ի սատանայէ միաւորեա՛. (Մանդ. ՟Ը։)